یک شیوه تفکر هست به نام dual thinking که البته درست ترش dual process theories هست که من اگر بخواهم آنطور که خودم فهمیده ام ! در یک خط بگویم یعنی : «موضوعی را از جهت دیگرش ببینیم٬ دقیقا از جهتی که مخالف دیدگاه ماست.»
حالا با این مقدمه می شود رفت سراغ بحث اصلی.
من در نوشته های قبلی هم نوشته ام احتمالا طبق پیش بینی ها رییس جمهور مصر در هفته آینده باید نامزد اخوان المسلمین یعنی محمد مرسی باشد. اما مسئله اینست که آیا واقعا مطمئن هستیم که این اتفاق خواهد افتاد؟ آیا بایدی در کار هست ؟
دیشب در اولین نتایج آرای اخذ شده از صندوق های خارج از مصر مشخص شده بود محمد مرسی با چیزی در حدود ۶۳٪ آرا از احمد شفیق جلوتر است.+
اما این اتفاق در زمان دور اول ریاست جمهوری هم افتاد. مرسی جلوتر بود و بعد از او عبدالمنعم ابوالفتوح بود و بعد حمدین صباحی و شفیق آن آخرهای لیست زیر دست و پا می پلکید. بعد چه شد که ناگهان او نفر دوم انتخابات شد ؟ یعنی یک چهارم رای دهنده های مصری- همان ۵۰ درصدی که شرکت کردند - طرفدار مبارک و بازمانده های رژیمش بودند و هستند ؟ این درحالی است که زمان مبارک فقط ۱۰ درصد مردم در انتخابات شرکت می کردند- احتمالا کارمندان و نظامیان ارتش و بالای ۸۰ ٪ هم به مبارک رای می دادند- بعد چطور شد آن ۱۰ درصد شدند ۲۵درصد ؟ سوالی که به جمله اول این نوشته برمی گردد اینست : آیا ارتش مصر که با وارد کردن شفیق در دور دوم انتخابات ثابت کرد بی طرف نیست آنقدر بی هوش هست که شفیق را به ریاست جمهوری برساند ؟ و اگر بله آیا مصری ها مقاومت خواهند کرد ؟ ارتشی که آنقدر ریسک بکند که حاضر باشد شفیق را دور دوم بیاورد آنقدر جسور هم خواهد بود که او را رییس جمهور کند و مصر سوریه نیست که از در و دیوار برای مخالفان پول و اسلحه سعودی و قطری و پشتیبانی MI6 و همکاری نیروهای دریایی آلمانی یونیفل مستقر درلبنان برسد که اسلحه های قاچاقی از لیبی را به مخالفان برسانند. مخالفان در مصر اسلحه ای ندارند و اسلحه ای هم نخواهند داشت . امریکا و اسراییل هم از یک سوراخ دوبار گزیده نخواهند شد و اجازه نمی دهند اتفاقی که در ایران افتاد در مصر هم روی بدهد : ارتش ایران در انقلاب به شاه وفادار نماند و شاه ضربه را از کسی خورد که نیروهای الیت و نخبه و گل سرسبد ارتش و غرب رفته ها و امریکا دوره دیده هایش بودند یعنی نیروی هوایی . ارتش مصر نخواهد گذاشت این اتفاق بیفتد چون در تمام سی سال حکومت مبارک ارتش از عناصر انقلابی و اسلامگرا خالی و پاکسازی شده است. ممکن است کسی بگوید همچنین چیزی امکان ندارد ٬ اما اگر بقیه جوانب قضیه را بسنجیم خیلی هم امکان دارد : بایکوت رسانه ای از سوی غرب توسط سی ان ان و بی بی سی و الجزیره. حکومت نظامی و منع آمد و شد در مصر. ایجاد ناامنی برای مردم و کمی کشتار فرقه ای -دینی برای بالابردن ضریب ناامنی بطوری که مردم احساس کنند ارزشش را ندارد تا انتخابات بعدی صبر می کنیم . حالا که شفیق رییس جمهور شد فقط خیابان ها را امن کند! و نهایتا خفه کردن مردم. این اتفاقی است که سال ۱۹۹۲ در الجزایر افتاد وقتی جبهه اسلامی در انتخابات پارلمانی برنده شد و ارتش عملا نگذاشت دور دوم انتخابات برگزار شود. حکومت نظامی راه افتاد و مابقی قضایا و البته غربی ها هم خم به ابرو نیاوردند و چندسال جنگ داخلی به کشتار چیزی در حدود حداکثر ۲۰۰ هزار نفر در این کشور انجامید. آیا کسی اعتراضی کرد ؟ نه! چون به نفع اروپا و غرب نبود که درست زیرگوشش آن سوی مدیترانه اسلامی ها به قدرت برسند پس گور پدر حقوق بشر....
حالا همه اینها به کنار وقتی واشنگتن پست تیتر می زند : «نخست وزیر سابق مبارک احمد شفیق٬ ممکنست رییس جمهور بعدی مصر شود» + آن موقع است که باید به چیزی شک کرد.
با این وجود نباید از چاره اندیشی خدا غافل شد و الله خیر الماکرین و امیدوارم تمام این حرف ها هفته آینده اشتباه از آب دربیایند.
