عاشورای ما ؛ عاشورای آنها

یک مربع را در نظر بگیرید که دور آن پیکان هایی در جهت ساعت گرد می چرخند. پیکان هایی که ظاهرشان سفید است ولی باطن آنها سیاه است. جهت چرخش آنها درست نیست. فقط یک پیکان آنهم سراسر قرمز در جهت پاد ساعت گرد می چرخد که روبه بیرون دارد. علت چرخش آن پیکان های دیگر در جهتی نادرست ( هرچند به چشم عادی و معمول بیاید ) بدعت هایی است که جامعه بعد از مرگ رهبرش با آن روبرو شده بود . بدعت سراسر آن جامعه را گرفته بود وجامعه را دچار رخوتی ساخته بود که هیچ چیز جز خون سرخ آنرا بیدار نمی کرد. این پیکان برای اینکه زیر بار آن بدعت های خودساخته نرود مجبور شد آن محیط را ترک کند و به سوی سرنوشتی که خدا برایش رقم زده بود برود تا تبدیل به پرچم همیشه سرفرازاسلام شود. پرچمی که در عاشورای آنها سوخت ولی درعاشورا های ما هربار بالاتر و بالاتر می رود. انشاأ الله

علی شریعتی در سخنرانی " پس از شهادت " جمله زیبایی می گوید :

" .... او مراسم حج را به پایان نمی برد تا به همه حج گزاران تاریخ ، نمازگزاران تاریخ ؛ مومنان به سنت ابراهیم بیاموزد که اگر امامت نباشد ، اگر رهبری نباشد ، اگر هدف نباشد ، اگر حسین نباشد و اگر یزید باشد ؛ چرخیدن برگرد خانه خدا ؛ با خانه بت ، مساوی است. در آن لحظه که حسین حج را نیمه تمام گذاشت و آهنگ کربلا کرد کسانی که به طواف همچنان در غیبت حسین ، ادامه دادند مساوی هستند با کسانی که در همان حال برگرد کاخ سبز معاویه در طواف بودند "

مفتخریم که رهبری را برگزیده ایم که به تبعیت از جدش حسین بن علی (ع) زیر بار بدعت گزاران زر و زور نوکیسه نرفت . چه باک اگر بر بالای بام ها بر او ناسزا هموار کنند که این مرا مطمئن تر از درستی راه او می کند که او قدم در راه علی (ع) گذاشته است. مردی که صد سال بر بالای منابر زبان به ناسزا و لعن و طعنش گشودند اما ره به جایی نبردند تا همه در همه اعصار و دوران امروز بفهمند " یریدون لیطفئوا نور الله والله متم نوره ولو کره المشرکون "

چراغی را که ایزد برفروزد ...................هرآنکس پف کند ریشش بسوزد.

امیدوارم تحت رهبری او - همانطور که روزی امام خمینی پیش بینی کرد - بتوانیم پرچم را به دست صاحب پرچم بسپاریم.



* پی نوشت : این نوشته باید در عاشورا ثبت می شد که نشد. هرچند برای ما دیگر " کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا " است.


س
Posted by Freshteh Sadeghi. فرشته صادقی