عصر بی گناهی: پاداش سکوت

Monday, January 25, 2016

پاداش سکوت

امروز پنجمین سالگرد شروع انقلاب مصر است که منجر به سقوط حسنی مبارک شد. بعد از گذشته 5 سال اما مصر وضعیت خوبی ندارد. انقلابی که همه امیدوار بودند بتواند دست آمریکا را از مصر قطع کند و صلح با اسراییل را ملغی یا در عرصه داخلی در عرصه داخلی کشور را از حکومت وحشت مبارک خلاص کند عملا نتوانست به هیچ کدام از خواسته هایش برسد.

بعد از 5 سال دوباره یک ژنرال بر مصر حاکم است، طبقه حاکم قبلی همچنان حضور دارند، مبارک و پسرانش که مظهر فساد دولتی و اقتصادی بودند بیرون از زندان به ریش مردم می خندند. سران اخوان المسلمین که در دوره یک سال حکومت شان نتوانستند, نخواستند یا فرصت پیدا نکردند به شعارها و وعده های شان عمل کنند در زندان ها یا منتظر اعدامند یا احکام حبس های طویل المدت را طی می کنند وصدها نفر بخاطر مخالفت با رژیم جدید کشته شده اند.

هزاران نفر در زندان ها به دلایل امنیتی زندانی اند. افراد زیادی ناپدید شده اند و هیچ خبری از آنها نیست و نیروهای امنیتی مصر در چند روز گذشته دست کم به 5000 خانه در قاهره و اطراف آن حمله کرده اند و تعداد بیشتری از مردم را دستگیر کرده اند.

وعاظ حکومتی به مردم هشدار داده اند در میدان آزادی (تحریر) قاهره جمع نشوند که این کار گناه دارد. استفاده از سمبل های گروه هایی که تروریست محسوب می شوند مثل علامت زردرنگ دست رابعه جرم است. گروه های تندرو در صحرای سینا جولان می دهند و با خلیفه داعش بیعت می کنند و نهایتا مصر تقریبا همان مصر قدیمی است گیریم که اسم رییس جمهوری که در رقابت با خودش برنده شده حسنی مبارک نباشد و عبدالفتاح السیسی باشد.

علاوه بر گرفتن کمک های نظامی از امریکا (بدون توجه به این واقعیت که آمریکایی ها قانون خودشان را نقض کردند که تسلیح حکومت هایی که با کودتا به قدرت رسیده باشند را ممنوع کرده است) مصری ها همچنان متحد عربستان هستند و حتی قرارست در 5 سال آینده محصولات نفتی به ارزش 20 میلیارد دلار از سعودی ها بگیرند.+ البته نه تنها عربستان بلکه امارات متحده و کویت هم از سال 2013 و سقوط محمد مرسی مشغول پول ریختن در مصر برای حل مشکلات اقتصادی وبلند نشدن صدای مردم هستند.

عربستان همچنین 8 میلیارد دلار برای تامین نقدینگی در اختیار بانک های مصر گذشته، 1.5 میلیارد دلار برای توسعه شبه جزیره سینا سرمایه گذاری کرده و 200 میلیون دلار وام هم برای طرح های کوچک و زودبازده اختصاص داده است.

یکی از کمبود هایی که پس از وقایع مصر به شد احساس می شد و همان سرنوشت انقلاب مصررا به جایی که الان هست رساند نبود یک رهبر واقعی کاریزماتیک بود که از کسی و چیزی نترسد. شاید این مهمترین عامل شکست مصری ها در انقلابی بود که جرقه اش در تونس زده شد. خیلی ها بخصوص در کشورهای خلیج فارس شاید فکر کنند انقلاب های عربی تمام شده اند اما نگارنده شخصا فکر می کند این انقلاب های ناتمام مثل آتش زیر خاکستر مانده اند و روزی دستی این خاکسترها را بهم خواهد زد و این آتش دوباره شعله ور خواهد شد و آن روز حتما کار نیمه تمام ملت های عرب تمام خواهد شد.