کشته شدن ۱۲ نفر منجمله دو پلیس٬ چهار کاریکاتوریست٬ سردبیر و پنج نفر دیگردر تیراندازی مردان مسلح به اعضای مجله به اصطلاح طنز فرانسوی Charlie Hebdo شارلی هبدو در روز چهارشنبه طبق معمول باعث نشانه رفتن انگشت اتهام علیه مسلمانان و بحث های چندباره در مورد اسلام٬ تروریسم٬ افراطی گری٬ خشونت طلبی٬ اقلیت و اکثریت٬ داعش٬ سوریه٬عراق وغیره شد. اما واکنش ها به این اتفاق عمدتا به خود حادثه و نه ریشه ها و عوامل اصلی آن بود. این واکنش ها به چند دسته تقسیم می شوند:
۱- دولت فرانسه که خودش با مشکلات اقتصادی و سیاسی روبروست راهی برای جلب توجه و همدردی عمومی پیدا کرد و از این اتفاق به عنوان یازده سپتامبر فرانسه نام برد. امریکا و بقیه اروپایی ها هم راهی برای محکوم کردن مسلمانان و البته شدیدتر کردن نظارت های امنیتی و پلیسی علیه مسلمانان پیدا کردند که بله! ما می دانیم این مسلمانان افراطی مخالف ارزش های ما و اصولی دموکراسی مثل آزادی بیان هستند که کشورهای ما بر اساس آنها بنا شده اند پس مسلمانان ساکن کشورهای ما راهی ندارند که یا با ما باشند٬ فرهنگ ما را قبول کنند٬ تسلیم پلورالیسم فرهنگی ما شوند و یا جایی دیگر برای زندگی بیابند.
۲- روسیه و ایران و سوریه با محکوم کردن حادثه به دیدی دیدی کردن روی آوردند. دیدید ما گفتیم مخالفان مسلح در سوریه و عراق را حمایت نکنید! دیدید ما گفتیم این کارها دامن شما را می گیرد! دیدید ما گفتیم اینقدر به سعودی های وهابی رو ندهید.
رسانه های ایران از همان اول سعی کردند با توجه به اینکه مجله چند ساعت قبل از حمله کاریکاتوری از ابو بکر البغدادی شیخ رولکس و خلیفه داعش منتشر کرده بود٬ حمله را حرکت داعش به سوی مرزهای اروپا و ناامن کردن اروپایی ها بخوانند و آن را نهایتا با سیاست خارجی ایران ربط بدهند که بله! ما می دانستیم اینها روزی سراغ خود اروپایی ها می روند اما آنها نخواستند قبول کنند. پیام مستتردر این رویکرد همراه با پیام تسلیت و محکوم کردن وزارت خارجه اینست که حالا بهترست امریکا و اروپایی ها با ما درمذاکرات کنار بیایند تا ما هم در مبارزه با داعش و تروریسم! کمکشان کنیم.
روسیه به همراه چین از این حادثه برای سرکوب کردن اقلیت های مسلمان و مناطق ناآرام خودشان استفاده خواهند کرد. روسیه همیشه با مشکل چچن روبروست و چین سرکوب اویغورهای سین کیانگ را به تروریسم ربط می دهد. این باعث می شود فریادهای مردم و معترضانی که دچار مشکلات و گرفتاری هستند خفه شود چون همه به اسم مبارزه با تروریسم رفتارحکومت ها را توجیه می کنند. این سیاست در پاکستان٬ هند ٬ عربستان٬ مصر٬ کشورهای خلیج فارس هم دنبال خواهد شد.
اسراییل که نزده از قبل خودش می رقصید از این حادثه به عنوان نمونه دیگری در اثبات افراطی گری مسلمان ها و مظلوم نمایی صهیونیست ها وبیشتر کردن فشار بر فلسطینی ها و وسیع تر کردن زمین دزدی هایش استفاده می کند.
۳- ساکنان کشورهای خاورمیانه و اسلامی هم خودشان چند دسته هستند:
یک عده مخالف هرگونه حمله و کشته شدن بی گناهان! هستند. مثلا کانون نویسندگان ایران تصمیم می گیرند در حمایت از آزادی بیان و حمایت از کاریکاتوریست های فرانسوی ( و در واقع به نشانه دهن کجی به دین اسلام) تجمع برگزار کنند.
یک عده دیگر به عاملان این حادثه آفرین می گویند و نهایتا گروه سوم در تلاشند تیراندازی را به نحوی محکوم و به نحوی توجیه کنند و در عین حال حقی برای مسلمانانی که بارها و بارها مورد اهانت این نشریه قرار گرفتند قائل باشند.
گفته می شود دو نفر مرد مسلح که در کمال خونسردی و حرفه ای گری دست به تیراندازی زدند دو برادر به نام های شریف و سعید کواشی و الجزایری الاصل هستند. سازمان امنیت فرانسه مدتها آنها را تحت نظر داشته و یکی از آنها در اعزام فرانسوی ها برای داعش در عراق و سوریه فعالیت می کرده است. رسانه ها می گویند بعد از تیراندازی آنها فریاد الله اکبر و انتقام پیامبر گرفته شد سرداده اند.
اما کلید اصلی این اتفاق به نظر من نه در رابطه با داعش بلکه در رابطه با شارلی هبدو است. مجله ای هفتگی با تیراز ۳۰ هزار نسخه که عادت به اهانت به مسلمانان و خصوصا پیامبر اسلام داشت و تقریبا در همه شماره هایش چند کاریکاتور موهن در مورد حضرت محمد و حتی سایر ادیان منتشر می کرد.
ظاهرا فکر این حمله خیلی پیشتر از اینکه کارتونی از البغدادی منتشر شود در ذهن دو مظنون بوده است. شارلی هبدو بارها کاریکاتورهای موهن منتشر کرده بود که یک بار باعث حمله به دفترش در سال ۲۰۱۱ شد. همان سال بیش از ۱۰۰ نفر در موج اعتراضات کشورهای اسلامی کشته شدند. بعد از این حادثه پلیس فرانسه برای مجله و سردبیرش محافظ گذاشت و اطراف مجله تا یکی دو ماه پیش همیشه پر از پلیس بود.
 |
| اگر محمد برگردد پیامبر به مرد می گوید من پیامبرم. و او در جواب میگوید خفه شو کافر |
 |
| مسلمان ها علیه تروریسم ما هم فرانسوی های کثیف هستیم |
 |
| حیف از من یک بچه مدرسه ای بیشتر نیستم موشک اسراییلی: اوپس ببخشید |
این ها تنها چند عدد از کاریکاتورهای معتدل و مودبانه شارلی هبدو هستند و یک سرچ ساده میتواند کاریکاتورهای نفرت انگیز و بی ادبانه آنها خصوصا چندتایی که حتی اهانت به مقدسات مسیحیت و بانوی بزرگ مریم سلام الله علیها و خود عیسی بن مریم علیه السلام هستند را٬ نشان بدهد. تقریبا تمام ۴ کارتونیستی که دیروز کشته شدند کسانی بودند که این عکس ها را می کشیدند. بنابراین شاید حتی بهتر بود وزارت خارجه ایران در این مورد خردمندانه سکوت اختیار می کرد و مثل خود آمریکایی ها و هم پیمانانشان در عراق و افغانستان ٬ سایر کشته شدگان این حادثه را تلفات جانبی یا collateral damage به حساب می آورد.
وقتی اروپایی ها یا امریکایی ها حقی به عنوان آزادی بیان freedom of speech برای خودشان قائل می شوند باید به فکر نتایجش و اینکه عده ای در میان یک میلیارد و هفتصد میلیون نفر مسلمان برای خود حق آزادی ابراز freedom of expression دارند را هم در نظر بگیرند.
اما
اتفاقاتی از این دست که تنها مختص عصرکنونی نیست بازهم اتفاق خواهد افتاد مگر اینکه مسیحیان و یهودیان - بجز درصد کمی از آنها- دست از رفتارخصومت آمیزشان در قبال مسلمانان و اهانت به آنها بردارند.
