بحرین:
جمعیت 791,000 نفردر سال 2008 به نوشته سایت ویکی پیدیا ، از این جمعیت چیزی بین دو سوم یا سه چهارم یعنی بین 528 تا 593 هزار نفر شیعه هستند.
در بحرین تقریبا 40 نفر-خانوار یهودی زندگی می کنند که عمدتا ریشه عراقی و ایرانی دارند و جمعیت مسیحیان نیز 1 درصد کل یعنی در حدود 7900 نفر است.
سفیر بحرین در امریکا : خانم هدی نونو - یهودی
سفیر جدید بحرین در امریکا : خانم آلیس سمعان ؛مسیحی ؛ نماینده مجلس بحرین ، کارمند سابق یونیسف در بحرین و معلم مدرسه امریکایی در منامه
سفیر بحرین در ایران : راشد بن سعد الدوسری ( او سنی مذهب است ؛ بر خلاف سایر کشورهای عربی که معمولا سعی می کنند سفیرشان در ایران شیعه مذهب باشد) . شاید ذکر این نکته بد نباشد که در هیچ کجای وب نمی توان چندان اطلاعاتی در مورد جمعیت شیعه بحرین یا میزان حضور آنها در دولت و سایر فعالیت های سیاسی و اجتماعی پیدا کرد و این یعنی به حاشیه رانده شدن حداکثر جمعیت ؛ بخصوص که هر زمان صدای مخالفتی از آنها بلند شود جمهوری اسلامی متهم به دست داشتن می شود.
در انتخابات ماه اکتبر بحرین حزب شیعه وفاق 18 کرسی از 40 کرسی قابل کسب را در دور اول صاحب شد ؛ در دور دوم هم کاندیداهای مستقل - عمدتا شیعه- موفق شدند 11 کرسی دیگر کسب کنند ؛ سنی های سلفی حزب الاصالت 3 کرسی و سنی های اسلامگرای حزب المنبر 2 کرسی و سنی های مستقل هم 6 کرسی دیگر کسب کردند ؛ و این درحالیست که 60 کرسی دیگر پارلمان را خود پادشاه بحرین معین می کند. (1 )
با این حال شیعیان امکان شرکت در دولت را پیدا نکردند- چه برسد به تشکیل دولت و از همان زمان هم در حدود 23 فعال و اندیشمند شیعی در زندان های دولت بحرین هستند و وکلایشان دولت بحرین را متهم به شکنجه و آزار آنها و عدم دسترسی شان به وکلای مدافع می کنند. (2)
این درحالی است که عفو بین الملل هم بارها به دولت بحرین دراین مورد و انواع نقض گسترده حقوق بشر اعتراض کرده است.(3)
امریکا که به ادعای خودش حامی بزرگ دموکراسی در دنیاست و دو جنگ را برای اشاعه دموکراسی در خاورمیانه راه انداخته تا بحال در این مورد کوچکترین اعتراضی به دولت بحرین نکرده و نخواهد کرد.
در ایران هم فراوان کسان هستند که زیاد از " دموکراسی " صحبت می کنند اما هنوز چیزی از دموکراسی نمی دانند چون عدم پای بندی به دموکراسی و اصول آن - چه از سوی آنها و چه از سوی الگوهای غربی شان- مانند شترسواری دولا دولا می ماند و پنهان کردنی نیست.
مسئله اینجاست که امروز روز دموکراسی به حکومت مردم بر مردم اطلاق نمی شود بلکه به "حکومت عده قلیلی از مردم بر سایرین" تبدیل شده ؛ چنانچه نمونه هایش در سیستم های دو حزبی انگلیس و امریکا دیده می شود که هردو حزب در منابع و اهداف و عملکرد یکی هستند فقط روش های رسیدن به آنها نزد هرکدام کمی متفاوت است ، از طرفی دموکراسی های چندحزبی در اروپا هم هیچ کدام درست کار نمی کنند و کشوری مانند بلژیک مدتهاست درگیر اختلافات احزاب آلمانی و فرانسوی زبان است ، در ایتالیا و لهستان و چندین کشور دیگر هم وضع بر همین منوالست.
یکی دیگر از اصول دموکراسی آزادی بی قید و شرط رسانه هاست ، اما در دموکراسی نوع امریکایی سانسور رسانه هاوجود دارد که در ماجرای ویکی لیکس از پرده بیرون افتاد ولی پیشتر از آن در مورد حزب الله و سایر گروه های مقاومت خاورمیانه - تروریست به زعم امریکا- دیده شده بود و سایت ها و اکانت های توییتری و فیس بوکی آنها بسته شده بودند. حالا هم دستور دادن اطلاعات خصوصی کاربران عضو شبکه توییتر ویکی لیکس از سوی امریکا به این شبکه اجتماعی داده شده تا همه بدانند و دیگر مطمئن باشند که توییتر هم دست در دست دولت امریکا کار می کند و همراه فیس بوک بازوهای اجتماعی سلطه امریکا هستند. در امریکا کسی حق داشتن دیش های ماهواره ای را ندارد بنابر این شبکه هایی مانند الجزیره قطر یا پرس تی وی و العالم ایران قابل دیدن نیستند و فقط از طریق اینترنت قابل مشاهده اند ؛ و دولت امریکاست که به مردم امر می کند حق دارند چه چیزی را ببینند و چه چیزی را نبینند.
و حالا سوال این نوشته اینست که دموکراسی مد نظر دوستان ایرانی چیست ؟ اگر امریکا و غرب بلاخص اروپاست است که آنها تکلیفشان با استانداردهای دوگانه شان معلوم شده ست ؛ اگر مدینه فاضله و جامعه مدنی آرمانیست که آنجا کسی به نام پیامبر و بعد امام سرپرست و ولی مردم بوده و این پیامبر و امام والی و حاکم داشته اند اما خودشان حرف نهایی را می زدند و این با آن چیزی که در ذهن دموکراسی خواهان ایرانی است منطقا جور درنمی آید . مشکل کسانی که در ایران دم از دموکراسی می زنند اینست که هنوز هیچ الگوی درستی برای رسیدن به آن ندارند و تنها الگویی که در ایران- بصورت مستقیم و در عراق بطور غیر مستقیم - جواب داده را هم قبول ندارند.
و آیا دموکراسی یا به نوعی آزادی بیان مورد نظر دوستان آزادی های رها از قید و بند دینی نیست که هرچه خواستند به دین یا مذهب ببندند ؛ شعائر اسلامی را هم حفظ نکنند وحالا نبودش - یا شاید کم بودنش !- را پای عدم وجود دموکراسی و ازادی بیان می گذارند ؟
جمعیت 791,000 نفردر سال 2008 به نوشته سایت ویکی پیدیا ، از این جمعیت چیزی بین دو سوم یا سه چهارم یعنی بین 528 تا 593 هزار نفر شیعه هستند.
در بحرین تقریبا 40 نفر-خانوار یهودی زندگی می کنند که عمدتا ریشه عراقی و ایرانی دارند و جمعیت مسیحیان نیز 1 درصد کل یعنی در حدود 7900 نفر است.
سفیر بحرین در امریکا : خانم هدی نونو - یهودی
سفیر جدید بحرین در امریکا : خانم آلیس سمعان ؛مسیحی ؛ نماینده مجلس بحرین ، کارمند سابق یونیسف در بحرین و معلم مدرسه امریکایی در منامه
سفیر بحرین در ایران : راشد بن سعد الدوسری ( او سنی مذهب است ؛ بر خلاف سایر کشورهای عربی که معمولا سعی می کنند سفیرشان در ایران شیعه مذهب باشد) . شاید ذکر این نکته بد نباشد که در هیچ کجای وب نمی توان چندان اطلاعاتی در مورد جمعیت شیعه بحرین یا میزان حضور آنها در دولت و سایر فعالیت های سیاسی و اجتماعی پیدا کرد و این یعنی به حاشیه رانده شدن حداکثر جمعیت ؛ بخصوص که هر زمان صدای مخالفتی از آنها بلند شود جمهوری اسلامی متهم به دست داشتن می شود.
در انتخابات ماه اکتبر بحرین حزب شیعه وفاق 18 کرسی از 40 کرسی قابل کسب را در دور اول صاحب شد ؛ در دور دوم هم کاندیداهای مستقل - عمدتا شیعه- موفق شدند 11 کرسی دیگر کسب کنند ؛ سنی های سلفی حزب الاصالت 3 کرسی و سنی های اسلامگرای حزب المنبر 2 کرسی و سنی های مستقل هم 6 کرسی دیگر کسب کردند ؛ و این درحالیست که 60 کرسی دیگر پارلمان را خود پادشاه بحرین معین می کند. (1 )
با این حال شیعیان امکان شرکت در دولت را پیدا نکردند- چه برسد به تشکیل دولت و از همان زمان هم در حدود 23 فعال و اندیشمند شیعی در زندان های دولت بحرین هستند و وکلایشان دولت بحرین را متهم به شکنجه و آزار آنها و عدم دسترسی شان به وکلای مدافع می کنند. (2)
این درحالی است که عفو بین الملل هم بارها به دولت بحرین دراین مورد و انواع نقض گسترده حقوق بشر اعتراض کرده است.(3)
امریکا که به ادعای خودش حامی بزرگ دموکراسی در دنیاست و دو جنگ را برای اشاعه دموکراسی در خاورمیانه راه انداخته تا بحال در این مورد کوچکترین اعتراضی به دولت بحرین نکرده و نخواهد کرد.
در ایران هم فراوان کسان هستند که زیاد از " دموکراسی " صحبت می کنند اما هنوز چیزی از دموکراسی نمی دانند چون عدم پای بندی به دموکراسی و اصول آن - چه از سوی آنها و چه از سوی الگوهای غربی شان- مانند شترسواری دولا دولا می ماند و پنهان کردنی نیست.
مسئله اینجاست که امروز روز دموکراسی به حکومت مردم بر مردم اطلاق نمی شود بلکه به "حکومت عده قلیلی از مردم بر سایرین" تبدیل شده ؛ چنانچه نمونه هایش در سیستم های دو حزبی انگلیس و امریکا دیده می شود که هردو حزب در منابع و اهداف و عملکرد یکی هستند فقط روش های رسیدن به آنها نزد هرکدام کمی متفاوت است ، از طرفی دموکراسی های چندحزبی در اروپا هم هیچ کدام درست کار نمی کنند و کشوری مانند بلژیک مدتهاست درگیر اختلافات احزاب آلمانی و فرانسوی زبان است ، در ایتالیا و لهستان و چندین کشور دیگر هم وضع بر همین منوالست.
یکی دیگر از اصول دموکراسی آزادی بی قید و شرط رسانه هاست ، اما در دموکراسی نوع امریکایی سانسور رسانه هاوجود دارد که در ماجرای ویکی لیکس از پرده بیرون افتاد ولی پیشتر از آن در مورد حزب الله و سایر گروه های مقاومت خاورمیانه - تروریست به زعم امریکا- دیده شده بود و سایت ها و اکانت های توییتری و فیس بوکی آنها بسته شده بودند. حالا هم دستور دادن اطلاعات خصوصی کاربران عضو شبکه توییتر ویکی لیکس از سوی امریکا به این شبکه اجتماعی داده شده تا همه بدانند و دیگر مطمئن باشند که توییتر هم دست در دست دولت امریکا کار می کند و همراه فیس بوک بازوهای اجتماعی سلطه امریکا هستند. در امریکا کسی حق داشتن دیش های ماهواره ای را ندارد بنابر این شبکه هایی مانند الجزیره قطر یا پرس تی وی و العالم ایران قابل دیدن نیستند و فقط از طریق اینترنت قابل مشاهده اند ؛ و دولت امریکاست که به مردم امر می کند حق دارند چه چیزی را ببینند و چه چیزی را نبینند.
و حالا سوال این نوشته اینست که دموکراسی مد نظر دوستان ایرانی چیست ؟ اگر امریکا و غرب بلاخص اروپاست است که آنها تکلیفشان با استانداردهای دوگانه شان معلوم شده ست ؛ اگر مدینه فاضله و جامعه مدنی آرمانیست که آنجا کسی به نام پیامبر و بعد امام سرپرست و ولی مردم بوده و این پیامبر و امام والی و حاکم داشته اند اما خودشان حرف نهایی را می زدند و این با آن چیزی که در ذهن دموکراسی خواهان ایرانی است منطقا جور درنمی آید . مشکل کسانی که در ایران دم از دموکراسی می زنند اینست که هنوز هیچ الگوی درستی برای رسیدن به آن ندارند و تنها الگویی که در ایران- بصورت مستقیم و در عراق بطور غیر مستقیم - جواب داده را هم قبول ندارند.
و آیا دموکراسی یا به نوعی آزادی بیان مورد نظر دوستان آزادی های رها از قید و بند دینی نیست که هرچه خواستند به دین یا مذهب ببندند ؛ شعائر اسلامی را هم حفظ نکنند وحالا نبودش - یا شاید کم بودنش !- را پای عدم وجود دموکراسی و ازادی بیان می گذارند ؟
1)- http://www.al-shorfa.com/cocoon/meii/xhtml/en_GB/features/meii/features/main/2010/10/26/feature-01
2)-http://www.presstv.ir/detail/149756.html
3)-http://www.amnesty.org/en/middle-east-and-north-africa/east-gulf/bahrain
برای مطالعه بیشتر
4)-http://www.isn.ethz.ch/isn/Current-Affairs/ISN-Insights/Detail?lng=en&ots627=fce62fe0-528d-4884-9cdf-283c282cf0b2&id=123683&tabid=123676&contextid734=123683&contextid735=123676
2)-http://www.presstv.ir/detail/149756.html
3)-http://www.amnesty.org/en/middle-east-and-north-africa/east-gulf/bahrain
برای مطالعه بیشتر
4)-http://www.isn.ethz.ch/isn/Current-Affairs/ISN-Insights/Detail?lng=en&ots627=fce62fe0-528d-4884-9cdf-283c282cf0b2&id=123683&tabid=123676&contextid734=123683&contextid735=123676
