رشیده بودن یا نبودن! مساله اینست

داستان اینست که ما حرف نمی توانیم بزنیم٬ چون تا حرف بزنیم یک نفر می آید یک کامنت پر از دری وری می گذارد که تو دیوانه ای! چرا؟ چون من اسب نماینده های مجلس را چیز دیگری نامیده ام. دیدیم که در مورد آن قضیه دخالت های بی جای یک زبان سرخ + حق با من بود چرا که دقیقا بعد از در و گوهرافشانی رییس  کمیسیون خارجی مجلس٬ هردوی علی لاریجانی و سعید جلیلی و بعد فرماندهان سپاه در مورد اینکه ایران به نیروهای مقاومت در غزه برای موشک فجر ۵ کمک کرده است علنا حرف زدند تا بعضی ها بفهمند که نباید بی موقع نظر بدهند حتی اگر نماینده مجلس باشند. 

اما حالا حرف من این موضوع نیست. حرف من که از روی عنوان این نوشته هم پیداست بر سر دخالت های نمایندگان مجلس در زندگی و حریم خصوصی مردم ( و البته اینجا زنان ) و نه تنها دخالت بلکه تعیین تکلیف برای زندگی خصوصی آنهاست. داستان از اینجا شروع می شود که : 

دولت طرح اصلاح قانون گذرنامه را به مجلس تقدیم می کند. این قانون که مصوب سال ۱۳۴۳ یعنی چیزی در حدود ۵۰ سال پیش است نیازمند بازبینی و تغییر است. + تا اینجا حرفی نیست و مطمئنا مجلس هم طبق وظیفه ای که بر عهده اش گذاشته شده لابد کار بازبینی و اصلاح این قانون را انجام خواهد داد. اما مشکل وقتی آغاز می شود که یک عده که اسم خودشان را زن می گذارند و رفته اند مجلس که مثلا !!! هوادار و وکیل زنان این کشور باشند برای خودشیرینی یا همان دخالت های بی جا!‌یا ابراز وجود! یا هرچیز دیگری که اسمش را بگذارید می آیند و یک اصلاحیه برای این قانون پیشنهاد می دهند که « برای اجازه صدور گذرنامه زنان مجرد زیر ۴۰ سال که باید با اجازه ولی یا قیم باشد قید رشیده بودن اضافه شود. » + 

وقتی صدا های اعتراضی از گوشه و کنار بلند شدکه اولا چرا باید زنان مجرد زیر ۴۰ سال نیازمند اجازه قیم و ولی باشند و ثانیا این رشیده بودن دیگر از کجا آمده؟ و بعد که این قضیه را به قوانین قرون وسطایی عربستان سعودی علیه زنان تشبیه کردند و بحث تبعیض علیه زنان مطرح شد ٬ سخنگوی کمیسیون امنیت ملی وسیاست خارجی گفت لایحه هنوز به قانون تبدیل نشده و ( برای فرافکنی) دولت را مسئول ارائه این قانون و به تبع آن دقیقا این قسمت خاص! دانست تا مجلس از اتهام تبعیض و تحجر مبرا شود. اینجا بود که معاون نهاد زنان و خانواده ریاست جمهوری اعلام کرد در لایحه اهدایی دولت چنین فرض و بندی ارايه نشده بوده  و اصولا طبق بند ۱۵ قانون گذرنامه برای زنان مجرد هیچ محدودیتی برای کسب گذرنامه( و به تبع آن خروج از کشور) وجود ندارد +

در این آدرس می توان اصل قانون گذرنامه فعلی را دید + اما به نظر من چند نکته و سوال وجود دارند که باید  آنها را مد نظر قرار داد:

۱- یک نفر این وسط دروغ می گوید : یا دولت لایحه خودش را با چنین بندی - برای محدودیت صدور گذرنامه برای زنان مجرد زیر ۴۰ سال- به مجلس ارايه کرده است ( که من شخصا چنین چیزی را از دولت سنت شکنی که اولین وزیر زن جمهوری اسلامی را روی کار آورد و شخص رییس جمهور بعید می دانم ) یا دسته گل را مجلس به آب داده و حالا سعی در رفع و رجوع آن دارد ( که بازهم با توجه به حرکت های قبلی مجلس این موضوع کاملا از عهده آنها برمی آید و اصولا نباید از کارهای آنها ابراز تعجب کرد.) 

۲- سوال اینجاست در همه جای دنیا قانون افراد بالای ۱۸ سال را فرد بالغ می داند واز نظر حقوقی و عقلانی یک فرد ۱۸ ساله مسئول تمامی اعمال خودش است. قانون گذرنامه فعلی هم برای زنان بالای سن ۱۸ سال هیچ محدودیتی قرار نداده است مگر در مواقعی که ازدواج کرده باشند که آنهم احتمالا!‌ برای اینست که هرزنی بی خبر خانه و زندگی و مسئولیت هایی که قبول کرده را کنار نگذارد و با خروجش از کشورزندگی یک عده دیگر را برهم نزند٬بنابراین برای زن متاهل قوانین کمی فرق می کند.

۳- رشیده بودن یعنی چه؟ اصولا آدم بالای ۱۸ سال را باید عاقل فرض کرد مگر خلافش ثابت شود یا باید او را سفیه دانست مگر خلافش ثابت شود؟  و چرا تا سن ۴۰ سال.؟ مثلا اگر زنی ۳۸ سال داشت باید برای رشیده بودن به دادگاه و حاکم شرع رجوع کند  و در غیر این صورت سفیه محسوب می شود اما یک مرد سن ۱۸ ساله دقیقا به خاطر اینکه مرد است و ۱۸ ساله شده رشید  می شود؟ این کلمه  را با چه توجیهی می توان تعریف کرد ؟ در ضمن از یاد نبریم طبق قوانین ما دختر ۹ ساله بالغ و مسئول شمرده می شود پس چرا  باید تا ۴۰ سالگی نیازمند اثبات رشیده بودنش آنهم در دادگاه باشد ؟ و بگذریم از دادگاه های کشور ما که برای هرچیز کوچکی فقط باید ۵ سال در آنها دوید.

۴- اسلام ازدواج دختری که سابقه ازدواج ندارد را منوط به اجازه پدرش کرده است. اما علمایی در میان شیعه  ( چون مرحوم علامه فضل الله) هم هستند که عقیده دارند دختری که از نظر سنی و عقلی به اندازه لازم حد تشخیص خوب و بد و درست و نادرست  رسیده باشد حتی برای ازدواج هم نیازمند اذن پدر نیست و حالا این را مقایسه کنید با کسانی که برای گذرنامه دختری که ۴۰ سال نداشته باشد شرط و شروط می گذارند. 

۵- من نمی دانم این قوانین و شرط و شروط را چه کسانی می گذارند و اصولا قصدشان از این کارها چیست ؟ بعلاوه کسانی که این بندها را اختراع می کنند با چه رویی می خواهند در چشم جمعیت زیادی از ۳۴ میلیون نفری نگاه کنند که برای خودشان دکتر و مهندس و وزیر و وکیل و مدیر و مدبر و تحصیل کرده هستند و احیانا ممکنست در میان آنها کسانی ترجیح بدهند مجرد زندگی کنند  اما بعد از این باید رشیده بودن خودشان را اثبات کنند ؟ 

من شخصا این طور فکر می کنم که هر چیزی حدی دارد و دخالت در حریم خصوصی و زندگی شخصی مردم هم تنها تا حدی امکان پذیر است و نه بیشتر! اسلام و بخصوص فقه پویای شیعه هم برای دخالت در زندگی خصوصی افراد حد و مرز قرار داده و در قانون اساسی هم همین موضوع مطرح شده است. هیچ کس حتی حکومت اسلامی هم حق امر و نهی در زندگی خصوصی افراد را ندارد ٬ مجلس که دیگر جای خود را دارد. این اقدامات و طرح های بدیع!‌ بجز بدبین کردن جامعه زنان و احساس اینکه علیه آنها تبعیض علنی برقرار می شود وجه دیگری نخواهد داشت. یکی از افتخارات جمهوری اسلامی همیشه این بوده است که وضعیت زنان را به حد قابل قبولی از نظر بهداشت ٬ تحصیلات و زندگی در سطح جهانی رساند و زنان ایران از این نظردر میان زنان تمام کشورهای در خاورمیانه سربلند هستند. این امری است که هیچ کس توان انکار آنرا ندارد.

نگذاریم عده ای کج سلیقه و بی سیاست با تنگ نظری ها و بی فکری هایشان نیمی از جمعیت فعال این کشور را دچار خمودگی ٬ احساس ناامیدی و بی اعتمادی کنند. 

پی نوشت:

۱- لطفا اطلاع رسانی بفرمایید. 

۲- از امروز اگرکسی کامنت anonymous گذاشت از من توقع انتشارش را نداشته باشد. اگر کسی لطف می کند٬ وقت می گذارد و  کامنت مینویسد باید اسمش را هم وارد کند. 

۳- طبق همان قانون گذرنامه٬  نماینده های مجلس در برخی از مواقع می توانند از گذرنامه های سیاسی استفاده کنند. فرزندان و همسران آنها هم همینطور. بنابراین دختران مجرد نماینده های مجلس و طبقه سیاسی هرگزنیازمند اثبات رشیده بودن!نخواهند بود.