Sunday, May 5, 2013

سوریه در میانه جنگی پیش بینی نشده



اوضاع و احوال درسوریه در چند روز اخیر از اتفاقات جدیدی حکایت می کنند. اول دو حمله هوایی اسراییل در دو روز گذشته است. روز جمعه صبح اسراییل محل نامعلومی را در دمشق بمباران کرد.  خبر را خود امریکایی ها و بعد اسراییلی ها منتشر کردند مبنی بر اینکه یک کاروان حاوی موشک برای حزب الله را در هم کوبیده اند. البته در مورد صحت و سقم ادعای اسراییلی ها که کلا دروغگو هم هستند هنوز هیچ مدرکی وجود ندارد چون هم حزب الله و هم سوریه در مورد اینکه هدف واقعا چه بود سکوت کردند. اما هنوز یک روز نگذشته دیشب خبر رسید که اسراییل دیگربار دمشق را بمباران کرده است و این بار البته مرکز تحقیقات نظامی جمرایا در دامنه کوه قصیون را بمباران کرده است.( این کوه قصیون هم مانند کوه زیتون در بیت المقدس از آن مکان هایی است که قرارست اتفاقات مهمی در آن بیفتد) می گویند انفجارها آنقدر بزرگ بوده اند که مردم وحشت کرده  و فکر کرده اند زلزله آمده است.

بمباران دمشق توسط اسراییل
اسراییل یک بار دیگر در ماه ژانویه هم همین مرکز نظامی در جمرایا را بمباران کرده بود و آن زمان هم تهمت می زد که کاروان سلاح برای حزب الله را هدف قرار داده است. از طرف دیگر برخی گزارش ها می گویند در واقع نه مرکز تحقیقاتی جمرایا بلکه انبارهای تسلیحات ارتش سوریه و ستاد بریگاد چهارم تحت فرماندهی ماهر الاسد و گارد ریاست جمهوری مورد حمله قرار گرفته اند که البته در این مورد هم نمی توان واقعا مطمئن بود. حملات هوایی اسراییل علیه سوریه درست موقعی انجام می گیرد که ارتش سوریه مشغول پاکسازی مناطق زیادی از مخالفان مسلح است. از طرف دیگر در هفته های اخیر حزب الله ( یا نیروهای وابسته و وفادار به حزب الله ) درشهر مرزی قصیر در مرزسوریه -لبنان با مخالفان درگیر شده بودند و ارتش سوریه هم از بیرون و روستاهای اطراف بصورت گازانبری به مخالفان فشار می آوردند. از طرف دیگر سید حسن نصر الله هم در سخنرانی پنجشنبه شب خودش خیلی مستقیم و راحت گفت حزب الله ٬ ایران و روسیه ! هیچ کدام سوریه را تنها نخواهند گذاشت. به این ترتیب بنظر می رسد دو راه پیش پای سوریه بیشتر نباشد یا مثل دفعات پیش بنابر ملاحظات سیاسی ٬ استراتژیک بی خیال اسراییلی ها بشود یا این بار همان طور که خودش گفته اقدام اسراییل را اعلان جنگ می داند وارد درگیری با اسراییل بشود. در صورتی که راه اول را انتخاب کند اسراییل را درواقع برای حملات بیشتر جری کرده است و در صورتی که راه دوم یعنی جنگ را برگزیند آن موقع باید مطمئن بود که پای ایران و حزب الله مستقیم ( و روسیه حداقل غیر مستقیم)  به درگیری باز خواهد شد. آن هم در حالی که صدها نفر از نیروهای امریکایی در هفته های اخیر در مرز اردن-سوریه مستقر شده اند یعنی پای امریکایی ها هم به جنگ باز می شود و عربستان و قطر هم که نزده از قبل در حال خوش رقصی هستند. البته دو بازیگر مهم باقیمانده اند : مصر و گروه های فلسطینی. مصر در صورتی که سوریه و اسراییل درگیر شوند نمی تواند افکار عمومی مردمش را اقناع کند و دست کم برای تهدید اسراییل هم که شده از کمپ دیوید دست می کشد ( بخصوص که یک هیات بلندپایه مصری اخیرا در ایران بودند و اولین نتیجه سفر آنها به ایران این بود که مصر از کنفرانس منع سلاح های هسته ای خارج شد و دلیل را سلاح هسته ای اسراییل عنوان کرد). گروه های فلسطینی در غزه احتمالا وارد درگیری نخواهند شد اما مطمئنا در کرانه غربی انتفاضه سوم براه خواهد افتاد و البته حمله اسراییل بازهم افکار عمومی جهان عرب را خلاف حکومت های دیکتاتوری عرب بر خواهد انگیخت چون حکومت های عربی همگی در کنار امریکا و پشت سر اسراییل هستند. 
به این ترتیب به نظر می رسد خاورمیانه آبستن حوادث جدیدی است و جنگ ممکن است خیلی نزدیک تر از آن باشد که به نظر می رسد. جنگ ها برای راه افتادن نیازمند بهانه هستند اما وقتی چرخ جنگ شروع به چرخیدن کرد دیگر هیچ کس نمی تواند براحتی آنرا متوقف کند.